Reinebringen schody do rajskiego widoku na Reinefiorden
anim zapoznacie się z wpisem o najsłynniejszej górze lofockiej, należy wspomnieć, że na Reinebringen obowiązuje całoroczny i całkowity zakaz rozbijania namiotów i campowania.
Zacznijmy od tego, że 98% zdjęć, tak na prawdę pochodzi z punktu widokowego na przełęczy 484 m n.p.m.. Szczyt prawdziwy znajduje się na lewo od słynnego punktu widokowego i ma wysokość 666m n.p.m
Punkt widokowy Reinebringen to szlak, z którego widok jest najbardziej rozpoznawalnym widokiem na Lofotach. To szlak, na który każdy chce wejść. Znajduje się tuż przy skręcie do miasteczka Reine, a szlak zaczyna się tuż przed wjazdem do tunelu od strony Moskenes. Co warto wiedzieć zanim wybierzecie się na szlak. Zapraszam do wpisu o najbardziej obleganej górze archipelagu lofockiego.
O czym warto pamiętać? Jak się przygotować przed wejściem na szczyt?
- Ściągnijcie sobie aplikacje pogotowia lotniczego Hjelp 113. Więcej opisałam wam w rozdziale przydatne aplikacje
- Sprawdźcie warunki pogodowe, przed wyjściem na szlak, Jeżeli ma nastąpić załamanie pogody to nie ryzykujcie wejścia i przełóżcie go na inną porę. Przydatne aplikacje pogodowe na Lofotach znajdziecie tutaj.
- Pamiętajcie zwłaszcza w okresie jesiennym i wiosennym, że na szczycie zazwyczaj wieje. Pamiętajcie o ekstra swetrze, czapce, czy rękawiczkach.
- Źródełko do uzupełnienia wody jest tylko na początku szlaku.
- Schody są na tyle szerokie, żeby minęły się na nich dwie osoby.
- Na trasie jest kilkanaście miejsc do odpczynku, Jeżeli czujecie się zmęczeni, odpocznijcie.
- Jeżeli poczujecie się źle na szlaku, zawróćcie. Choć jesteście na wakacjach i pewnie wejście na ten szczyt było na waszej liście, to nie ryzykujcie swojego zdrowia, a nawet życia.
- Choć na plakietce na dole jest napisane, że to nie jest szlak dla rodzin, to na szlak dzieci są zabierane. Jednakże warto wspomnieć, że na szczycie nie ma miejsca na rozsiadywanie się. Trasa prowadzi grzbietem, który jest wyeksponowany, na obie strony. Ścieżka jest wąska.
Kiedy najlepiej wejść na szczyt?
Sezony
Reinebringen to nie jest szczyt zimowy.
Chociaż w przewodniku #nalofotach opisałam Wam wejście zimowe. Warunkiem decydującym wejście jest brak śniegu.
Listopad, grudzień, styczeń , luty, marzec – wejście na szczyt jest wysoce odradzane
W zeszłym roku wchodziłam na tę górę początkiem grudnia na ostatni wschód przed nocą polarną. Tylko dlatego, że opady śniegu pojawiły się dopiero w połowie miesiąca. W tym roku w okresie zimowym, przy dużej pokrywie śniegu, codziennie widać było turystów zmierzających w kierunku szczytu. Właśnie przez to akcji ratunkowych na tej górze było więcej w przeciągu dwóch miesięcy, niż w zeszłym całym roku.
To w takim razie, kiedy najlepiej tam wejść?
Tak na prawdę poza sezonem zimowym Reinebringen jest otwarte na turystów.
Jak podane jest na stronie informacyjnej i tuż przed szlakiem góra jest rekomendowana od początków maja do końca października. W okresie listopad – kwiecień, wejście na szczyt jest odradzane. A przy pokrywie śnieżnej wysoce odradzane!!!
Kwiecień, maj
Jeżeli nie zalega śnieg i lód na schodach, to można rozważyć podejście.
Jednak nie wybierajcie się tam, jeżeli nawet na ostatnim fragmencie jest śnieg. Ta trasa jest bardzo stroma i można łatwo spaść!
Czerwiec, lipiec
Jeżeli wybieracie się na Lofoty w okresie wakacyjnym, to jeżeli nie chcecie się wspinać z tłumami turystów to proponuje tam wejść o godzinie 23. Zdjęcie obok przedstawia właśnie widok ze szczytu w okolicach północy.
Szczyt najmniej oblegany jest wcześnie rano, lub właśnie późnym wieczorem. W dzień polarny w nocy. Jak wygląda Reinebringen o różnych porach dnia? To możecie sprawdzić na moim Instagramie.
Sierpień, wrzesień, październik – czyli okres jesieni
To dla nas mieszkańców tak na prawdę zaczyna się już w sierpniu i trwa do listopada. W tym okresie występują już normalne wschody i zachody słońca, dlatego wybierając się na jakikolwiek szlak warto zabrać ze soba czołówkę.
Jeżeli zależy Wam na dobrym świetle to sprawdzicie sobie w aplikacji Sun Surveyor, położenie słońca.
Parking
Po pierwsze macie trzy opcje parkingowe. Po drugie jedna jest płatna. Po trzecie ten parking z punktem widokowym tuż za zjazdem na miasteczko, jest już nieczynny.
Główny parking jest dobrze oznaczony i znajduje się na prawo od stacji benzynowej Circkle K w Reine.
Dwa pozostałe to parkingi bezpłatne. Podsumowując, pierwszy parking jest po lewej stronie jadąc do Reine i pomieści kilka aut. Znajdziecie go tutaj.
Drugi parking jest tuż za Djupfjordbrua również po lewej jadąc w stronę Moskenes i znajdziecie go tutaj.
Warto zapamiętać, że na szczyt prowadzi prawie 2000 schodów. Budowane one były kilka lat etapami, przez Sherpów z Nepalu, z pieniędzy gminy i naszych dotacji. Szlak jest trudny z kilku powodów.
Po pierwsze: wchodzi się po schodach.
Po drugie: jest dość stromo.
Choć punkt widokowy mierzy tylko 484 m n.p.m.. to jednak można się zmęczyć. Dojście z głównego parkingu do początku szlaku plus wejście na szczyt zajmuje około 1,5 – 2 godziny. Nie brałam pod uwagę przerwy na „szczycie” i robienia zdjęć.
Po trzecie, i chyba najważniejsze:
brak miejsca na przełęczy – i urwisko skierowane w stronę Reine może zmęczyć psychicznie.
Początek szlaku jest tutaj
Nie napiszę Wam, że nie możecie tam pójść z dziećmi, choć tablica na dole „mówi”, że to nie jest szlak rodzinny. Na pewno nie będzie to sielska wyprawa z piknikiem na szczycie. Nie ma tam fizycznie miejsca. Jednak moje dzieciaki weszły i Wasze też wchodzą. Na pewno nie zabrałabym tam dziecka od dwóch do 4 lat, bez nosidła. Ważne jest aby zachować umiar i wchodzić z głową. Jeżeli zdecydujecie się na wejście z dziećmi to podam Wam kilka prostych zasad:
- Najważniejsze to robić dużo przerw.
- Bądźcie przygotowani w wodę, i przekąski. Tu można dać dużą dyspensę na czekoladę.
- Pamiętajcie, żeby nawet latem zabrać ze sobą dodatkowy sweter czy czapkę.
- Nie śpieszcie się
- Najlepsza pora dla dzieci to albo wczesny ranek albo pod wieczór.
Zanim jednak wybierzecie się tam z dziećmi, pamiętajcie, żeby sprawdzić przede wszystkim warunki pogodowe. Trasa z maluchami to około 2,5-3 godzin od parkingu w górę i w dół. jeżeli będzie padać, to schody mogą być śliskie.
dystans: 5.8 km
przewyższenie: 521 m
wysokość: 484m n.p.m..
Dron
Zakaz latania dronem nie jest określony w żadnej aplikacji. Jednak gmina nałożyła zakaz widoczny przed wejściem na szlak. Wynika to z bezpieczeństwa. Na szczycie jest stosunkowo mało miejsca, dodatkowo jest stromo, kilka dronów nad głowami i nieszczęście gotowe. Jeżeli chcecie polatać, to wybierzcie porę najmniej obleganą przez turystów. Wczesny ranek, albo późny wieczor i noc w dzień polarny.
Pamiętajcie o ubezpieczeniu na 9mln koron. Powinniscie posiadać również zdany egzamin na norweskiej stronie, jest również w języku angielskim.
Jeżeli macie jakieś pytania co do samego wpisu, Lofotów, lub innych rzeczy, nie bójcie się napisać komentarza. Albo wpadnijcie do mnie na instagram i tam możemy pogadać.
Pingback: Najlepsze szczyty na randkę na Lofotach - Lofotengirl